Yusif Valiyev

Biologist | Olympiadist

Ölümün Fəlsəfi Təbiəti: Mövcudiyyətin Sonuna Dair Araşdırma


March 05, 2025

Xülasə

Ölüm, bioloji baxımdan orqanizmin həyat fəaliyyətinin sona çatması olaraq təriflənsə də, fəlsəfə bu hadisəni çoxsaylı aspektlərdən, o cümlədən mövcudluq, şəxsiyyət və həyatın mənası baxımından araşdırır. Ölüm sonluqdurmu, yoxsa bir dönüşüm prosesidir? Bu, şüurun sona çatmasıdırmı, yoxsa insanın davam edən bir mövcudluğudur? Bu məqalə, ölümün fəlsəfi təbiətini materialist, ekzistensialist və mənəvi yanaşmalarla incələyir və ölümün insan həyatına və onun gələcəyinə təsirini araşdırır. Beləliklə, ölüm sadəcə bir hadisə deyil, həyatımızı anlamağımıza təsir edən vacib bir hissədir.

Giriş

Ölüm, bütün canlı varlıqlar üçün qarşısıalınmaz və ümumi bir hadisədir. Elmdə ölüm, orqanizmin həyat dəstəyini təmin edən funksiyaların geriyə dönməz şəkildə dayandığı bioloji bir vəziyyət kimi müəyyən edilir, lakin fəlsəfə ölümün mahiyyətini və onun şüur, şəxsiyyət və mövcudluq üzərindəki təsirini daha dərin şəkildə araşdırır. Tarix boyu müxtəlif fəlsəfi məktəblər ölümün həyatdakı rolunu düşünmüş, onu bir son olaraq, bir dönüşüm kimi və ya bir anlayışın katalizatoru kimi görmüşlər. Bu məqalə, ölümün fəlsəfi təhlilini təqdim edərək, bu yanaşmaların həyatımızı və ölüm sonrasını necə anladığımızı necə formalaşdırdığını araşdıracaqdır.

1. Ölümün Nəhayət Həqiqəti: Materialist Yanaşma

Materialist yanaşmaya görə, şüur və özünü qavrayış yalnız fiziki proseslərin nəticəsidir. Epikür kimi materializmin tanınmış tərəfdarları, ölümün qorxulacaq bir şey olmadığını və sadəcə təcrübənin yox olması olduğunu bildirirdilər. Epikürə görə, biz yaşadığımızda ölüm yoxdur, və ölüm gəldikdə biz artıq heç nə hiss etmərik. O, belə demişdir:
"Ölüm bizim üçün heç nədir, çünki biz var olduğumuzda ölüm yoxdur və ölüm gəldikdə biz artıq var deyilik."
Bu yanaşmaya görə, ölüm dramatik bir hadisə deyil, yalnız bioloji proseslərin təbii sonudur. Ölümün sonrasında həyat və ya şüur yoxdur. Şüur, beynin fəaliyyətindən qaynaqlanır, və beyin fəaliyyətini dayandırdıqda şüur da sona çatır. Bu baxışa görə, ölüm sadəcə mövcudluğun bitməsidir.
Materialist yanaşmalar, ölüm sonrası heç bir ruhun və ya qeyri-maddi varlığın mövcud olmadığını iddia edir. İnsanlar tamamilə bioloji varlıqlardır və bədən funksiyaları sona çatdıqda şəxsiyyət də yox olur. Bu baxış, müasir elmi anlayışlarla uyğundur və ölümün bioloji sonluq olduğunu vurğulayır.

2. Ölümün Transformasiyası: Ruhun Əbədi Yaşaması

Materialist yanaşmalara qarşı olaraq, bir çox fəlsəfi və dini ənənələr ölümün sonluq olmadığını, əksinə bir dönüşüm olduğunu iddia edir. Platon, ruhun əbədi olduğunu və ölümün ruhu bədəndən azad etməsi olduğunu irəli sürür. Platonun fikrincə, ruh bədəni müvəqqəti olaraq tərk edir və daha yüksək bir mövcudiyyətə keçir. Bu baxışa görə, ölüm qorxulacaq bir hadisə deyil, bir azadlıqdır. Platon belə deyir:
"Ruh həqiqi özüdür və ölüm onun əbədi yaşamasına səbəb olur, həmçinin onun yaşadığı həyatın yaxşılıq və ya pisliklərlə qiymətləndirilməsini təmin edir."Phaedo
Bu baxış, HinduizmBudizm kimi şərq fəlsəfi və dini ənənələrində də mövcuddur. Bu ənənələrdə ölüm, ruhun təkrarən dünyaya gəlməsi ilə reenkarnasiya dövrünün bir hissəsidir. Ruh, yeni bir bədəndə dünyaya gəlir və bu dövr, mənəvi təkamül və ruhun nirvana və ya mokşa hədəfini əldə etməsi ilə sona çatır. Bu baxışa görə, ölüm son deyil, bir keçid və hər bir insanın inkişafı üçün vacib bir mərhələdir.

3. Ölümün İnsan Həyatında Yeri: Ekzistensialist Yanaşmalar

Ekzistensialist fəlsəfədə ölüm, insanın mövcudiyyətinin və azadlığının mərkəzində dayanır. Martin Heidegger ölümün yalnız bioloji bir hadisə olmadığını, həm də mövcudiyyətin mərkəzi bir xüsusiyyəti olduğunu vurğulamışdır. Being and Time əsərində, Heidegger "ölümə doğru yönəlmə" anlayışını təqdim edir və insanların öz ölümə dair şüurlarının həyatlarını daha mənalı yaşamağa təşviq etdiyini bildirir:
"Öz ölümümüzə qarşı şüurlu olmaq, bizim əsl mövcudiyyətimizi tapmağa və həyatı daha mənalı şəkildə yaşamağa səbəb olur."Being and Time
Jean-Paul Sartre isə ölümün hər şeyin mümkünsüzlüyünü və absurdluğunu simvollaşdırdığını, çünki ölüm gələndə bütün imkanlar sona çatır. Onun fəlsəfəsində həyat, insanın seçimi və mənasını yaratması prosesi olaraq görülür, lakin ölüm bütün bu imkanları sona çatdırır. Sartre'ə görə, həyat absurd bir dünyada mənalar yaratmaqdan ibarətdir və ölüm bu mənaların sonudur:
"Həyat, mənasız bir dünyada mənalar axtarmaqdır. Ölüm, bu axtarışın sonu və mənasızlığının yekunudur."
Ekzistensialistlər üçün ölüm, insanın həyatını daha dərin və mənalı şəkildə yaşamasına səbəb olan bir məqamdır.

4. Ölüm və Sosial Struktur: Mədəniyyətin Rolu

Michel Foucault ölümün, digər insan həyatının aspektləri kimi, cəmiyyətin güc strukturları tərəfindən formalaşdırıldığını iddia etmişdir. Əvvəllər, ölüm ictimai bir hadisə olaraq açıq və kollektiv ritualar ilə qeyd edilirdi, lakin müasir dövrdə ölüm daha çox fərdi bir məsələ kimi gizlədilmişdir. Bu baxımdan, ölüm yalnız bioloji və fəlsəfi bir sual deyil, həm də mədəni bir konstruksiyadır. Müxtəlif cəmiyyətlər ölümə müxtəlif yanaşmalarla yanaşır—bəziləri onu həyatın təbii bir mərhələsi kimi qəbul edir, bəziləri isə faciə kimi görür. Ölümə dair sosial adətlər, dəfn mərasimləri və yas tutma mərasimləri cəmiyyətlərin necə ölümə yanaşdıqlarını və bu hadisə ilə necə baş etdiklərini göstərir.

5. Ölümün Qarşısını Almaq: Əbədi Həyatın Çətinliyi

Son illərdə transhumanizm kimi hərəkatlar, genetika mühəndisliyi, süni intellekt və biotexnologiyaların inkişafı ilə insanların bioloji sərhədlərini aşaraq əbədi həyat əldə etməsinin mümkünlüyünü irəli sürmüşdür. Bu yanaşma, Friedrich Nietzsche kimi fəlsəfi düşünürlər tərəfindən tənqid edilmişdir. Nietzsche, əbədi həyatın insanın həyatına mənasızlıq gətirəcəyini düşünür, çünki ölümün məhdudiyyətləri insanların həyatda dəyər və mənalı məqsədlər yaratmasına səbəb olur. Əbədi həyat, insanların böyümək, yaradıcı olmaq və uğur qazanmaq üçün təkan almasını dayandıracaqdır.

Nəticə

Ölüm, həm bioloji, həm də fəlsəfi baxımdan insan mövcudiyyətinin ən dərin suallarından biridir. Onu sonluq, dönüşüm və ya insanın həyatına dair mövcudluğu formalaşdıran bir faktor olaraq görmək mümkündür. Ölüm, yalnız həyatın sonu deyil, əksinə, həyatımızın anlamını tapmağımıza kömək edən bir hadisədir. Bu məqalə, ölümün fəlsəfi və mədəni yanaşmalarını geniş şəkildə təqdim etmiş və onun həyatımıza və anlayışımıza olan təsirini araşdırmışdır.

Referanslar üçün məqalənin ingilis dilində olan versiyasına baxa bilərsiniz.